Suunto Ocean Οδηγός Χρήσης

Ρυθμίσεις αλγόριθμου

Η εξέλιξη του μοντέλου αποσυμπίεσης της Suunto έχει τις βάσεις του στη δεκαετία του 1980, όταν η Suunto εφάρμοσε το μοντέλο του Bühlmann σχετικά με τις τιμές Μ στη Suunto SME. Από τότε, η έρευνα και ανάπτυξη είναι συνεχής με τη βοήθεια εξωτερικών και εσωτερικών ειδικών.

Αλγόριθμος Bühlmann 16 GF

Ο αλγόριθμος αποσυμπίεσης Bühlmann αναπτύχθηκε από τον Έλβετό γιατρό Dr. Albert A. Bühlmann, ο οποίος διεξήγε έρευνα πάνω στη θεωρία αποσυμπίεσης από το 1959. Ο αλγόριθμος αποσυμπίεσης Bühlmann είναι ένα θεωρητικό μαθηματικό μοντέλο που περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο τα αδρανή αέρια εισέρχονται και απομακρύνονται από το ανθρώπινο σώμα καθώς αλλάζει η ατμοσφαιρική πίεση. Έχουν αναπτυχθεί διάφορες εκδοχές του αλγόριθμου Bühlmann όλα αυτά τα χρόνια, οι οποίες έχουν υιοθετηθεί από πολλούς κατασκευαστές υπολογιστών καταδύσεων. Suunto Ocean χρησιμοποιεί τον αλγόριθμο κατάδυσης Bühlmann 16 GF της Suunto που βασίζεται στο μοντέλο Bühlmann ZHL-16C που έχουμε εφαρμόσει τον δικό μας κώδικα. Ο αλγόριθμος μπορεί να τροποποιηθεί χρησιμοποιώντας gradient factors για τη ρύθμιση του επιπέδου της σταθερότητας.

Gradient Factors

Gradient Factor (GF) είναι μια παράμετρος που δημιουργεί διάφορα επίπεδα σταθερότητας. Τα GF χωρίζονται σε δύο διαφορετικές παραμέτρους, στο Χαμηλό Gradient Factor και στο Υψηλό Gradient Factor.

Αν χρησιμοποιήσετε ένα GF μαζί με τον αλγόριθμο Bühlmann, μπορείτε να ρυθμίσετε το περιθώριο ασφαλείας σας για την κατάδυση προσθέτοντας σταθερότητα για να ελέγχετε πότε διαφορετικά τμήματα ιστών φτάνουν στην αποδεκτή τιμή-Μ. Το Gradient Factor ορίζεται ως ποσοστό της διαβάθμισης της τιμής Μ και μπορεί να είναι από 0% έως 100%.

Ένας συνδυασμός που χρησιμοποιείται συχνά είναι Χαμηλό GF 30% και Υψηλό GF 70%. (Επίσης συναντάται ως GF 30/70). Η ρύθμιση αυτή σημαίνει ότι η πρώτη στάση τα πραγματοποιηθεί όταν ο πρωταρχικός ιστός φτάσει το 30% της τιμής Μ. Όσο χαμηλότερος είναι ο πρώτος αριθμός, τόσο λιγότερη υπερκορεσμός επιτρέπεται. Ως αποτέλεσμα, η πρώτη στάση πρέπει να γίνεται όταν είστε σε μεγαλύτερο βάθος. Gradient Factor 0% είναι η γραμμή ατμοσφαιρικής πίεσης και Gradient Factor 100 είναι η γραμμή της τιμής Μ.

Στην παρακάτω εικόνα το Χαμηλό GF έχει οριστεί στο 30% και τα τμήματα πρωταρχικού ιστού αντιδρούν στο όριο 30% της τιμής Μ. Σε αυτό το βάθος πραγματοποιείται η πρώτη στάση αποσυμπίεσης.

Όταν συνεχίζει η άνοδος, το GF πηγαίνει από το 30% στο 70%. Το GF 70 δείχνει το ποσό του υπερκορεσμού που επιτρέπεται όταν φτάνετε στην επιφάνεια. Όσο πιο χαμηλό είναι το Υψηλό GF τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η ρηχή στάση για να γίνει η απομάκρυνση αερίων από το σώμα (off-gas). Στην παρακάτω εικόνα το Υψηλό GF έχει οριστεί στο 70% και τα τμήματα πρωταρχικού ιστού αντιδρούν στο όριο 70% της τιμής Μ.

Σε αυτό το σημείο μπορείτε να επιστρέψετε στην επιφάνεια και να ολοκληρώσετε την κατάδυσή σας.

Η επίδραση του Χαμηλού GF στο προφίλ κατάδυσης παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δείχνει πώς το Χαμηλό ποσοστό GF καθορίζει το βάθος όπου ξεκινά η επιβράδυνση της ανόδου και το βάθος των πρώτων στάσεων αποσυμπίεσης. Η εικόνα δείχνει πώς οι τιμές του διαφορετικού ποσοστού Χαμηλού GF αλλάζουν το βάθος της πρώτης στάσης. Όσο υψηλότερη είναι η τιμή του ποσοστού του Χαμηλού GF, τόσο πιο ρηχά θα πρέπει να είναι η πρώτη στάση.

Η επίδραση του Υψηλού GF στο προφίλ κατάδυσης παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δείχνει πώς το ποσοστό του Υψηλού GF καθορίζει τον χρόνο αποσυμπίεσης στη ρηχή φάση της κατάδυσης. Όσο υψηλότερη είναι η τιμή του ποσοστού του Υψηλού GF, τόσο μικρότερη είναι η συνολική διάρκεια κατάδυσης, και τόσο λιγότερο χρόνο αφιερώνει ο δύτης σε ρηχά νερά. Αν το ποσοστό του Υψηλού GF έχει ρυθμιστεί σε χαμηλότερη τιμή, ο δύτης αφιερώνει περισσότερο χρόνο σε ρηχά νερά και η συνολική διάρκεια κατάδυσης γίνεται μεγαλύτερη.

Μπορείτε να ρυθμίσετε τους gradient factors. Η προκαθορισμένη ρύθμιση σταθερότητας στον υπολογιστή καταδύσεων Suunto Ocean είναι μεσαία (40/85). Μπορείτε να αλλάξετε τη ρύθμιση σε πιο επιθετική ή πιο συντηρητική από την προκαθορισμένη τιμή. Επιλέξτε ανάμεσα στα προκαθορισμένα επίπεδα ή ρυθμίστε τον δικό σας προσαρμοσμένο επίπεδο.

Οι προκαθορισμένες τιμές είναι οι εξής:

• Χαμηλή: 45/95

• Μεσαία: 40/85 (προκαθορισμένη)

• Υψηλή 35/75

Για καταδύσεις αναψυχής, μια ρύθμιση υψηλής σταθερότητας (35/75) σας δίνει μεγαλύτερο περιθώριο ώστε να αποφεύγετε τις απαιτήσεις αποσυμπίεσης. Η ρύθμιση χαμηλής σταθερότητας (45/95) σας δίνει περισσότερο χρόνο NDL, αλλά χαμηλότερο περιθώριο, που σημαίνει ότι πρόκειται για πιο επιθετική ρύθμιση.

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες κινδύνου που μπορούν να επηρεάσουν την ευπάθειά σας στη νόσο των δυτών, όπως η υγεία και η συμπεριφορά σας. Αυτοί οι παράγοντες κινδύνου διαφέρουν από δύτη σε δύτη, και από μέρα σε μέρα.

Οι προσωπικοί παράγοντες κινδύνου που μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης νόσου των δυτών είναι οι παρακάτω:

• έκθεση σε χαμηλή θερμοκρασία - θερμοκρασία νερού κάτω των 20 °C (68 °F)
• επίπεδο φυσικής κατάστασης κάτω του μετρίου
• ηλικία, ειδικά όταν ο δύτης είναι άνω των 50
• κόπωση (από υπερβολική άσκηση, έλλειψη ύπνου, εξαντλητικό ταξίδι)
• αφυδάτωση (επηρεάζει την κυκλοφορία του αίματος και μπορεί να καθυστερήσει την απομάκρυνση αερίων από το σώμα)
• άγχος
• εξοπλισμός που είναι στενός πάνω στο σώμα του δύτη (ενδέχεται να καθυστερήσει την απομάκρυνση αερίων από το σώμα)
• παχυσαρκία (δείκτης ΔΜΣ που κάνει τον δύτη να θεωρείται παχύσαρκος)
• ανοιχτό ωοειδές τρήμα (patent foramen ovale-PFO)
• άσκηση πριν ή μετά την κατάδυση
• κουραστική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της κατάδυσης (αυξάνει τη ροή του αίματος και φέρνει επιπλέον αέριο στους ιστούς)

Προφίλ αποσυμπίεσης

Μπορείτε να επιλέξετε το προφίλ αποσυμπίεσης στο Επιλογές κατάδυσης > Αλγόριθμος > Προφίλ αποσυμπίεσης.

Συνεχής προφίλ αποσυμπίεσης

Παραδοσιακά, από τους πίνακες του Haldane το 1908, οι στάσεις αποσυμπίεσης γίνονταν πάντα σε σταθερά βήματα, όπως στα 15 μέτρα, στα 12 μέτρα, στα 9 μέτρα, στα 6 μέτρα και στα 3 μέτρα. Αυτή η πρακτική μέθοδος χρησιμοποιήθηκε πριν την εμφάνιση των υπολογιστών καταδύσεων. Ωστόσο, όταν ένας δύτης ανεβαίνει, η αποσυμπίεση γίνεται στην πραγματικότητα σε διάφορα πιο μικρά μίνι βήματα, δημιουργώντας έτσι μια πιο ομαλή καμπύλη αποσυμπίεσης. Η εμφάνιση των μικροεπεξεργαστών έχει επιτρέψει στη Suunto να δημιουργεί πιο ακριβή μοντέλα για την πραγματική συμπεριφορά αποσυμπίεσης. Κατά τη διάρκεια μιας ανόδου που περιλαμβάνει στάσεις αποσυμπίεσης οι υπολογιστές καταδύσεων Suunto υπολογίζουν το σημείο στο οποίο το τμήμα ελέγχου περνάει την γραμμή ατμοσφαιρικής πίεσης (το σημείο, δηλαδή, όπου τη πίεση του ιστού είναι μεγαλύτερη από την ατμοσφαιρική πίεση) και αρχίζει η απομάκρυνση αερίων από το σώμα. Αυτό αποκαλείται κατώτερο όριο αποσυμπίεσης. Πάνω από αυτό το βάθος του κατώτερου ορίου και πάνω από το βάθος ταβανιού βρίσκεται το παράθυρο αποσυμπίεσης. Το εύρος του παράθυρου αποσυμπίεσης εξαρτάται από το προφίλ κατάδυσης.

Η βέλτιστη αποσυμπίεση συμβαίνει στο παράθυρο αποσυμπίεσης, η οποία φαίνεται τόσο από το πάνω βελάκι όσο και από το κάτω βελάκι που βρίσκονται δίπλα στην τιμή βάθους. Αν παραβιαστεί το βάθος του ταβανιού, θα κάνουν την εμφάνισή τους ένα κάτω βελάκι και μια ηχηρή αφύπνιση που θα δίνουν εντολή στον δύτη να επιστρέψει στο παράθυρο αποσυμπίεσης.

Η απομάκρυνση αερίων από το σώμα (off-gasing) στους πρωταρχικούς γρήγορους ιστούς θα είναι αργή όταν ο δύτης βρίσκεται στο κατώτερο όριο (ή κοντά στο κατώτατο όριο), επειδή το προς τα έξω gradient είναι μικρό. Οι πιο αργοί ιστοί ενδέχεται να απομακρύνουν ακόμα αέρια, και αν υπάρχει αρκετός χρόνος, η υποχρέωση αποσυμπίεσης ενδέχεται να αυξηθεί. Στην περίπτωση αυτή το ταβάνι ενδέχεται να χαμηλώσει και το κατώτερο όριο ενδέχεται να αυξηθεί. Το κατώτερο όριο αποσυμπίεσης αντιπροσωπεύει το σημείο στο οποίο ο αλγόριθμος προσπαθεί να μεγιστοποιήσει τη συμπίεση φυσαλίδων, ενώ το ταβάνι αποσυμπίεσης μεγιστοποιεί την απομάκρυνση αερίων από το σώμα.

Το επιπλέον πλεονέκτημα του να έχει ένας δύτης ταβάνι και κατώτερο όριο αποσυμπίεσης είναι ότι αναγνωρίζει ότι σε θαλασσοταραχή ίσως είναι δύσκολο να διατηρηθεί το ακριβές βάθος για να βελτιστοποιηθεί η αποσυμπίεση. Διατηρώντας ένα βάθος κάτω από το ταβάνι, αλλά πάνω από το κατώτερο όριο, ο δύτης συνεχίζει την αποσυμπίεση, αν και πιο αργά από τη βέλτιστη ταχύτητα, και βρίσκεται σε μια ενδιάμεση κατάσταση που ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο να σηκώσουν τα κύματα τον δύτη πάνω από το ταβάνι. Επίσης, η καμπύλη συνεχούς αποσυμπίεσης που χρησιμοποιεί η Suunto παρέχει πιο ομαλό και πιο φυσιολογική προφίλ αποσυμπίεσης από την κλασική αποσυμπίεση με «βήματα».

Σταδιακή προφίλ αποσυμπίεσης

Σε αυτό το προφίλ αποσυμπίεσης η άνοδος έχει μοιραστεί σε παραδοσιακά βήματα ή στάδια 3 μέτρων (10 ποδιών).

Σε αυτό το μοντέλο ο δύτης κάνει αποσυμπίεση σε παραδοσιακά, σταθερά σημεία. Η τιμή του ταβανιού στο παράθυρο εναλλαγής θα δείχνει το βάθος του επόμενου βήματος και όταν ο δύτης φτάσει στο παράθυρο αποσυμπίεσης, θα ξεκινάει ένα χρονόμετρο που θα δείχνει τη διάρκεια της στάσης αποσυμπίεσης.

Βλ. Παράδειγμα - λειτουργία μειγμάτων αερίων για παράδειγμα κατάδυσης αποσυμπίεσης.

Ρύθμιση υψομέτρου

Η ρύθμιση υψομέτρου προσαρμόζει αυτόματα τον υπολογισμό της αποσυμπίεσης σύμφωνα με το σχετικό υψομετρικό εύρος. Μπορείτε να βρείτε τη ρύθμιση στο Επιλογές κατάδυσης » Αλγόριθμος » Altitude και να επιλέξετε ανάμεσα στις τρεις επιλογές εύρους:

• 0 – 300 μέτρα (0 – 980 πόδια) (προεπιλεγμένο)
• 300 – 1500 μέτρα (980 – 4900 πόδια)
• 1500 – 3000 μέτρα (4900 – 9800 πόδια)

Τα επιτρεπόμενα όρια χωρίς στάση αποσυμπίεσης μειώνονται σε μεγάλο βαθμό.

Η ατμοσφαιρική πίεση είναι χαμηλότερη σε υψηλότερα υψόμετρα σε σύγκριση με τη στάθμη της θάλασσας. Αφότου ταξιδέψετε σε υψηλότερο υψόμετρο, θα έχετε επιπλέον άζωτο στο σώμα σας, σε σχέση με την ισορροπία που υπάρχει στο αρχικό υψόμετρο. Αυτό το «επιπλέον» άζωτο απελευθερώνεται σταδιακά και επανέρχεται η ισορροπία. Η Suunto συνιστά να εγκλιματίζεστε στο νέο υψόμετρο, περιμένοντας τουλάχιστον τρεις ώρες πριν κάνετε κατάδυση.

Πριν κάνετε κατάδυση σε υψηλό υψόμετρο, πρέπει να ρυθμίσετε τη ρύθμιση υψομέτρου στον υπολογιστή καταδύσεων, για να ληφθεί υπόψη στις μετρήσεις το υψηλό υψόμετρο. Οι μέγιστες μερικές πιέσεις αζώτου που επιτρέπονται από το μαθηματικό μοντέλο του υπολογιστή καταδύσεων μειώνονται αναλόγως στη χαμηλότερη ατμοσφαιρική πίεση.

Χρόνος στάσης ασφαλείας

Μια στάση ασφαλείας συνιστάται πάντα για κάθε κατάδυση πάνω από 10 μέτρα (33 πόδια). Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις της στάσης ασφαλείας ως εξής:

3 λεπτά: Η στάση ασφαλείας είναι πάντα μια 3λεπτη διακοπή, ακόμα και μετά την τελευταία στάση αποσυμπίεσης. Ο χρόνος στάσης ασφαλείας δεν συμπεριλαμβάνεται στο TTS (χρόνος για επιφάνεια).

4 λεπτά: Η στάση ασφαλείας είναι πάντα μια 4λεπτη διακοπή, ακόμα και μετά την τελευταία στάση αποσυμπίεσης. Ο χρόνος στάσης ασφαλείας δεν συμπεριλαμβάνεται στο TTS (χρόνος για επιφάνεια).

5 λεπτά: Η στάση ασφαλείας είναι πάντα μια 5λεπτη διακοπή, ακόμα και μετά την τελευταία στάση αποσυμπίεσης. Ο χρόνος στάσης ασφαλείας δεν συμπεριλαμβάνεται στο TTS (χρόνος για επιφάνεια).

Πάντα ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ: Δεν εμφανίζεται στάση ασφαλείας κατά τη διάρκεια της κατάδυσης.

Προσαρμοσμένο: Μια στάσης ασφαλείας 3 λεπτών προστίθεται μετά την αποσυμπίεση, αλλά η διάρκεια της στάσης ρυθμίζεται με βάση το προφίλ κατάδυσης. Αυτό σημαίνει ότι ενδέχεται να είναι πιο σύντομη, αν γίνει στα ρηχά. Ο προβλεπόμενος χρόνος συμπεριλαμβάνεται στο TTS (χρόνος για επιφάνεια).

Βλ. Στάσεις ασφαλείας.

Βάθος τελευταίας στάσης

Μπορείτε να ρυθμίσετε το βάθος της τελευταίας στάσης για καταδύσεις αποσυμπίεσης στο Επιλογές κατάδυσης » Αλγόριθμος » Τελευταία στάση αποσυμπίεσης. Υπάρχουν δύο επιλογές: 3 μέτρα και 6 μέτρα (9,8 πόδια και 19,6 πόδια).

Από προεπιλογή, το βάθος της τελευταίας στάσης είναι 3 μέτρα (9,8 πόδια).